İsmi yanıltmasın. Aşk kutsiyetini çoktan kaybetmiş bu şehirde.
Paslanan altyapı, yaldızlı renkler ve parlayan ışıklarla örtülmüş.
Ögürlük için her şeyi göze alan kahraman Basmacıların torunları, kendi kardeşleri tarafından esir alınmış.
“Sovyetlerin gölgesi uzun olur” demişler. Doğru. SSCB dağılmış ama, ruhu kol geziyor KGB’nin.
Ayna gibi parlayan tandır ekmeği, gülümsedikçe altın dişleri görünün insanları, havası, suyu, çölü ve kavunları…
Milli marşı mırıldanalım mı?: “Türkmenistan, ata vatanım. Kurban olsun sana bu canım tenim…”
Ey Mahdum Kulu’nun vatanı!
Kahroluyorum sen aklıma geldikçe.
Nerede o Hanların, erenlerin mescit ve minarelerin?!
——-
Serâzât.com’da; sadece Necip YILDIRIM’ın şiir ve makaleleri yer almaktadır. Bütün hakları saklıdır. İzinsiz kopyalanamaz ve neşredilemez.
