Gündüzleri gülüp geceleri ağlayan, beş yaşlarında namaza başlayan ve bunu kendinden bir cüz haline getirmiş, büyüklerin gözdesi ve bizlerin Enver Abisi.
‘Enver Ören’den ziyade ‘Enver Abi’ diye anılması bile, karşısındaki kim olursa olsun, lafın gelişi değil, ‘gerçekten’ kim olursa olsun bir ‘abi’ gibi yaklaşmasından. Hocasından yudum yudum içtiği ve adını ‘damla’ koyduğu ilim ve sohbetleri haliyle, tavrıyla ortaya koyan en evla örnek. hayatını iyiliğe adamış ve bunu her işinde ortaya koymuş mükemmel insan…
Namazın, kalp kırmamanın, dine hizmet etmenin, gülmenin, büyüklere karşı edep ve sevginin önemini bizlere sen öğrettin.
Sensizliğin on ikinci demi..
Sen on iki sene evvel sevdiklerine kavuşmuşken, herkese ve her şeye rağmen asla solmayan gülen yüzünü görmese de bilen yüzlerce kişi, seni çok özledi.
——-
Serâzât.com’da yayınlanan yazı ve şiirlerin fikrî hakları ilgili yazar ve şairlere aittir. Bütün hakları saklıdır. İzinsiz kopyalanamaz.
