Annem…

Dünyaya hoşgörüyü hâkim kılmak için bütün insanlara bir parça annelik vermek yeterli olacaktı halbuki…

Dudaklara dokunan dünyevî kelimelerin en mukaddesi “Anne”!

Ruhunda mayalayarak, beşikte sallayarak bir avuç toraprağı yürüyen, konuşan insan yapmaktan daha büyük sanat kime lutfedildi?

Ve şimdi çok uzaklardasın.

Üzerine çiçeklerle bezeli yoncalardan bir yorgan sermek isterdim.

Ama biliyorum..

Gündüzleri masmavi, geceleri yıldızlarla bezeli yorganı örtersin üzerine.

Rüyalarda arıyorum şefkatli ellerini. Muhabbetle yamacına sokulup koyuyorum başımı dizlerine. Tebessümünle uyanıyorum. Ve sürur kuşatıyor benliğimi. Bir daha rüyalarımı sen şenlendirene dek.

Emzirdiğin süt kadar kaviyim: Ciğerinden çektiğin kıpkırmızı kanı, ak edip içirdiğin bembeyaz sütün…

En riyasız duayı senin seccadende aldım.

Annesi olmayanın hiç kimsesi yoktur bu dünyada…


Diğer muhtevâ:

Dâvâ Ehline Sesleniyorum
Zincirleri Kırmak
Seyyid Ahmet Arvasî Üzerine
Arapların Talihsizliği
Rüya Gören Dilsiz
—-

Serâzât.com’da; sadece Necip YILDIRIM’ın şiir ve makaleleri yer almaktadır. Bütün hakları saklıdır. İzinsiz kopyalanamaz ve neşredilemez.